Troostvoer

Troostvoer

met Geen reacties

Heeft u de reclame van Cordaid wel eens gezien? Een filmpje waarin mensen, waar je het soms niet van verwacht, anderen helpen. Stoere jongens op een scooter, die stoppen om een jonge vrouw in een scootmobiel de stoep op te helpen. En de vrouw die haar buurman een warme pan met eten brengt. Klaarstaan voor elkaar en vooral met eten. Lekker eten koken voor jezelf of voor een ander op het juiste moment kan van enorme waarde zijn. Eten doen we niet alleen om te overleven, maar vaak ook onszelf te troosten op moeilijke momenten.

Hierover schrijft Aaf Brandt Corstius in een column van het tijdschrift Flow. Tijdens het opruimen kom ik het tegen. Ik wist niet dat ik het nog had. Het is van een aantal jaren terug. Ik vergeet wat ik aan het doen ben en voor ik het weet zit ik te bladeren en te lezen. En dan vind ik haar column.

“Wat ga je doen na de crematie?”

Haar vader is het jaar daarvoor overleden. De avond voor de dag van de crematie van haar vader wordt Aaf gebeld door een goede vriendin. Ze vraagt: “Wat ga je doen na de crematie?”. “Ik ga naar huis”, antwoordt Aaf. En dan zegt die vriendin: “Dan moet je bij die lekkere Indonesische afhaal bij jullie in de buurt een pittige schotel halen. In tijden van verdriet is scherp, warm eten heel goed.” Aaf waardeerde deze ogenschijnlijke banale tip enorm. Zij voelde zich gesteund en gezien door deze vriendin. Zij had aan haar gedacht en de moeite genomen haar te bellen om haar dit te zeggen. En, schrijft Aaf: “Juist doordat ze zo specifiek was en haar woorden zo goed koos, leek het alsof dit het beste medicijn voor na zo’n zware dag. Een pittige schotel.” Aaf heeft het advies van haar vriendin precies opgevolgd en ze vond het heerlijk. En raadt nu iedereen aan die een zware dag heeft om een pittige schotel te eten.

Na het lezen van haar verhaal, denk ik terug aan de periode van het overlijden van mijn eigen vader. Wij kregen toen ook troostvoer. Geen pittige Indonesische schotel, maar Hollandse zuurkoolschotel. Met ananas!

De hectische tijd na het overlijden van mijn vader

Na het overlijden van mijn vader brak er een hectische tijd aan. Er moest natuurlijk van alles worden geregeld en besproken. Mijn voornaamste, zelf opgelegde, taak was het schrijven van een afscheidsspeech. Ik had hierin geen enkele ervaring of goede voorbeelden, dus de stress liep hoog op. De dag voor zijn begrafenis was er aan het eind van de middag gelegenheid tot condoleren. Zo’n condoleance is ook spannend. Je wilt niet al te emotioneel overkomen en bent in afwachting wie er gaat komen. Ik was verrast. Zoveel mensen die de moeite namen om te komen. Dat verwonderde en troostte mij, mijn moeder en broer. Maar het was ook vermoeiend en dat merkten we toen we eenmaal weer thuis waren.

Zij nam de moeite voor ons te koken

We zaten nog maar net en hadden nog geen tijd gehad om te bedenken wat te eten, toen de bel ging. De buurvrouw stond voor de deur met een dampende zuurkoolschotel. “Jullie heb vast nog niet gegeten,” zei ze terwijl ze mij de schotel overhandigde: “Het is nog warm, als je wilt kan je er nu van eten. En anders bewaar je het voor morgen”. En weg liep ze weer. Toen we het aluminiumfolie eraf haalden lagen er vier gebakken ananassen bovenop. Dat hadden we nog nooit gegeten. Het was heerlijk. Sindsdien bakte ik altijd ananas bij de zuurkoolschotel. En iedere keer dacht ik weer aan deze buurvrouw en hoe fijn ik vond dat zij de moeite nam voor ons te koken. Ik realiseer me nu dat ik de laatste jaren geen ananas bij de zuurkool doe… Toch maar weer eens doen.

Uw dierbaren ontlasten in deze heftige periode

Bij het regelen van een uitvaart komt veel kijken voor de nabestaanden. Door hier vooraf over na te denken, ontlast u uw dierbaren in deze heftige periode. Wilt u uw uitvaartwensen in kaart brengen? Dan kunt u op mijn website het wensenformulier gratis downloaden. Wilt u weten wat ik voor u kan betekenen? Dan kunt u mij bellen via 06 43138768.

Voor liefdevolle hulp bij het laatste afscheid